Het is vandaag precies een jaar geleden dat Hidde aan zijn behandeling tegen leukemie is begonnen.
Het is een moment om bij stil te staan. Enerzijds omdat we over de helft zijn en met nog precies een jaar te gaan kunnen gaan aftellen. Tegelijkertijd komt de laatste weken ook het besef weer terug waar we in zijn beland en wat voor (emotionele) impact het heeft om een kind te hebben met kanker. Het is een raar woord om zo op te schrijven en we gebruiken het eigenlijk nooit. Het lijkt wel of het woord leukemie een soort eufemisme is, maar dat is het natuurlijk niet.
Omdat we in de gelukkige omstandigheid verkeren dat Hidde in de standaard risico groep zit, hebben we het "normale" leven zo goed als kan weer op kunnen pakken. Hierdoor vergeten we vaak waar we in zitten en dat we pas op de helft van zijn behandeling zijn. Voor de omgeving is hij ook niet ziek meer, het leven gaat door en hij ziet er immers niet meer ziek uit. Gelukkig ook maar, omdat hij daarmee ook geen aparte behandeling krijgt. Op dergelijke momenten beseffen wij het wel weer en als we terug denken aan de diagnose van een jaar geleden komt het besef weer boven en dat is zwaar.
Ook bij de kinderen leeft het onbewust. Bij een themaweek over gezondheid op school maken onze kinderen andere tekeningen dan je normaal verwacht. Op de vraag aan Floris waar je dan aan kunt zien dat het getekende poppetje leukemie heeft antwoord hij; aan het kale hoofd met een paar korte haren erop natuurlijk! Vorige week werd Marjon op de opvang van Tijn door een van de leidsters aangesproken. Tijn speelde nogal vaak doktertje en had het over het ziekenhuis. Zijn patientjes hadden dan niet een onschuldige buikpijn maar leukemie.
We beseffen ons meer en meer hoe waardevol organisaties zijn als Kika, CliniClowns, VOKK/kanjerketting, VONK, KWF en alle onderzoek die er wordt gedaan om het genezingspercentage omhoog te brengen. Je respect neemt toe als er iemand met een collectebus voor de deur staat, een marathon loopt en geld ophaalt voor de CliniClowns of meedoet aan de Alpe d' huZes voor het KWF.
Voor Hidde zijn de vooruitzichten zeer goed en wij zien het komende jaar met vertrouwen tegemoet. We kijken er echter het meest naar uit om over 12 maanden te kunnen melden dat hij zijn laatste chemo heeft gehad!
Beste mensen,
BeantwoordenVerwijderenWat heerlijk dat jullie over de helft heen zijn en dat het goed gaat met Hidde. Het is goed dat de buitenwereld niet meer ziet dat hij ziek is, ook al zou je soms willen dat mensen wisten wat er in jullie omgaat. Wij weten wat het is om in de wereld van kinderkanker te zitten. Zijn nu 1,5 jaar bezig met de behandeling (leukemie MR). Ook bij ons komt langzaam het gewone leven weer terug. Fijn te lezen hoe het bij andere gaat. Bedankt
Dag familie van Hidde,
BeantwoordenVerwijderenSchrijven jullie nog eens hoe het nu gaat? Ons zoontje van 4 zit ook sinds 5 weken in de behandeling en ik haal veel uit jullie verhaal.
Hidde zet hem op!