24. Aanprikken

We zijn weer in het ziekenhuis voor de 2e MTX kuur. 2 Weken geleden is het goed gegaan en mochten we na 3 nachten naar huis. Zijn bloedwaarden bleken vrijdagmiddag net onder de grens, waardoor we aan het einde van de dag naar huis mochten. We hopen dit keer op hetzelfde en omdat we dit keer een dag eerder zijn, aanstaande donderdag aan het einde van de dag naar huis te mogen.

Helaas ging de start van de opname vanavond wat minder. Toen we 3 maanden geleden aan de behandeling begonnen was Hidde vrij panisch als hij werd geprikt. Alles werd bij elkaar geschreeuwd en we moesten hem met 2 personen vast houden om het infuus in de port-a-cath aan te prikken. Na een keer of 3 ging het een stuk soepeler en raakte hij eraan gewend dat het maar heel even pijn doet. Dit veranderde een week of 3 geleden. Helaas werd er door een verpleegkundige misgeprikt en ketste de naald af op de rand van het inwendige onderhuidse kastje.

Bij de opname 2 weken geleden waren we samen met Hidde mee. Marjon bespeurde al wat twijfel bij de verpleegkundige en gaf aan dat het de vorige keer mis ging. Omdat ze met z'n tweeën waren vroeg Marjon of degene met de meeste ervaring het wilde doen. Degene waar zij al twijfel bij bespeurde gaf aan dat ze vrij bedreven was, maar helaas...ze prikte mis en weer ketste de naald af. Je voelt al aan wat er vandaag gebeurde. Dit keer gilde Hidde na het aanprikken het uit van de pijn, maar de naald zat er in. De spuit werd er opgezet en de zoutoplossing werd ingespoten. Hij gilde steeds meer en de plek werd groter. Het bleek dat de naald wederom was afgeketst en naast zijn kastje was gekomen en dat de vloeistof onderhuids werd ingespoten ipv in zijn ader. Naald er dus weer uit en bleek volkomen krom te zijn verbogen door de kracht. Vervolgens redelijk wat bloed, een gestreste Hidde en weer nieuwe poging. Inmiddels was het nodig om Hidde met 2 man in de houtgreep te nemen. Gelukkig ging het bij de 2e poging goed en was hij 5 minuten later weer gekalmeerd. Al met al geen lekker begin. Gelukkig mag de port-a-cath er aan het begin van het jaar uit.

Morgen staat hij tussen 8.00 en 9.00 op het programma voor een ruggeprik dus op tijd richting de operatiekamer voor de narcose. De ingreep duurt slechts een kwartiertje, dus de MTX kan dit keer vroeg starten. Deze loopt dan in 24 uur in. Tijdens deze toediening mag hij niet van de kamer. Woensdag wil de buurjongen Luuk en zijn vriendje Okke langs komen. Dit is natuurlijk heel gezellig en het is fijn als hij dan van zijn kamer mag en met het bezoek naar VU-kinderstad kan. Hij kijkt er nu al naar uit en het maakt zij verblijf een stuk aangenamer.