We vinden het heerlijk om naar huis te gaan, maar ook wel een beetje eng. We zijn nu op ons zelf aangewezen en niet meer op de constante zorg van het ziekenhuis. Ze benadrukken dat we hem niet 3 keer per dag hoeven te temperaturen, maar op basis van gezond verstand zijn welzijn in de gaten moeten houden. Er zijn een paar zaken waar we op moeten letten en meteen contact op moeten nemen als zich dat voordoet. Dit is als zijn temperatuur boven de 38,5 komt, als hij vlekken op zijn huid krijgt, als hij bloedneuzen krijgt of wondjes waarvan het bloeden niet stopt.
We hebben een flinke dosis medicatie die 3 keer per dag dient te worden toegediend. Naast prednison, zijn dit 3 soorten antibiotica ter preventie en een tablet om zijn maag te beschermen. Vanaf nu moeten we het zelf doen zonder de hulp van de verpleegsters. Hij vindt de medicijnen erg vies en het blijkt in het begin een aardige strijd om het toegediend te krijgen. Overigens gaat dat in de loop van het weekend al weer beter.
Als we thuis komen lijkt het wel Sinterklaas. Er waren de hele week al kadootjes en kaarten bezorgd en nu ligt er nog meer als we thuis komen. We hadden ook een aantal kadootjes achter gehouden om hem niet te overladen. Helaas waren we vergeten ze in een kast te leggen en Hidde heeft ze al vrij snel gevonden. Ach, het is ook even feest.
Op zijn verzoek eten we pizza. Heerlijk van die zelfgemaakte. De chaos met naar bed gaan is als vanouds en of er niets is gebeurd. Er wordt met zijn allen boekjes gelezen en ze liggen er dan ook pas rond 21.00 uur in.
Zaterdagochtend is het ritueel ook als vanouds. Hidde is als eerste van ons allen wakker en meldt zich rond 7.00 bij ons in bed. Zijn broers volgen niet veel later en wij proberen nog wat te snoozen terwijl de jongens in bed naar de TV kijken. We besluiten er maar een weekend van te maken of er niets aan de hand is.
Eerst moet de legohelicopter in elkaar worden gezet, maar dan is het ook wel weer genoeg thuis. De jongens willen graag naar Luc, de buurjongen. We proberen nog wat rust voor Hidde in te bouwen, maar dat past niet geheel in zijn plannen. We spreken af dat hij na de lunch even gaat slapen en zo gebeurt het ook. 's Middags komt zijn vriendje Willem op ziekenbezoek. Die is helemaal verbaasd dat hij zijn haar nog heeft, maar schenkt er ook niet te veel aandacht aan. Het Nerfgeweer is veel interessanter. Er komen nog vrienden langs met hun kinderen en Floris en Hidde krijgen een bioscoopbon voor de nieuwe Carsfilm. Daar moeten dus snel naar toe. We proberen weer op tijd naar bed te gaan, maar tevergeefs.
Zondagmiddag komt Philip langs, een vriendje uit zijn klas. De moeder van Philip heeft namens de klas een mand bij zich, vol met kadootjes. Alle kinderen uit de klas hebben een kadootje gekocht met een kaartje of tekening. Sommige kinderen hebben hun kostbare voetbalplaatjes en dierenplaatjes meegegeven.
Wij vinden het fantastisch dat iedereen zo betrokken is en meeleeft en waarderen de steun enorm.
We hadden plannen om lekker naar buiten te gaan , maar helaas regent het de hele dag en is het koud. We besluiten lekker de open haard aan te doen, doen wat spelletjes en werken het boek met dierenplaatjes bij. Na het eten gaan we rond 18.30 weer naar Amsterdam voor hopelijk slechts 1 nachtje. Het was een weekend alsof er niets aan de hand was. Heerlijk en goed om de accu weer wat op te laden.
Robert, Marjon, fijn om zo op hoogte te kunnen blijven. Een mooie blog, al is het onderwerp natuurlijk zwaar. We leven met jullie mee. Daniel, Annette. Felix komt morgen even gedag zeggen, als dat schikt.
BeantwoordenVerwijderen